Toen ik een tijd terug een Tree Frog wilde schilderen vond ik meerdere afbeeldingen die me wel aanspraken

en ik koos toen voor 1-tje waarop meer van de kikker te zien was.

Omdat ik zin had om weer zo'n kleurige kikker te schilderen koos ik voor deze foto maar besloot hem wat te kantelen in mijn Etchr lab watercolorbook.

Voor de 2e keer schilderde ik een zeeschildpad.

Volgde ik voor de 1e een tutorial, dit keer ging ik zelf helemaal los .

Steeds vaker schilder ik iets zonder me te laten leiden door een tutorial en het gaat me steeds beter af. 

Ik krijg er ook steeds meer vertrouwen in. Vooral omdat ik nu de manier heb gevonden om te beginnen; eerst op een kladje de basislaag inkleuren met potlood. Dan is de 1e laag met verf zetten niet zo griezelig meer want ik volg gewoon mijn kladje.

Wat ook helpt is tussendoor foto's maken. Je kijkt dan ineens heel anders naar je werk en ziet soms dingen die je anders niet zag. En het is ook leuk want zo kun je stap voor stap je vorderingen terug kijken. 

Ik twijfelde heel erg of en hoe ik een achtergrond moest schilderen want ik had het schilderij van Kairos nog in mijn achterhoofd . Maar ondanks dat ik het heel eng vond besloot ik het er toch op te wagen en heel gedurfd ook paars aan de combi toe te voegen. Die kleur had ik namelijk ook gebruikt voor het mengen van de bruin en ik dacht dat dat wel eens goed uit zou kunnen pakken.

Voor het 'bloemkoolroosjes' effect strooide ik zout in de nog natte achtergrond.

Zoals ik in mijn post van de zwaan al vertelde is een wit onderwerp heel lastig om te schilderen.

Maar door de achtergrond in de foto weg te halen werden de kleuren in de witte zwaan ineens goed zichtbaar en werd het schilderen ervan al een stukje makkelijker.

In plaats van nu ook de achtergrond weg te halen schroefde ik de levendigheid van de afbeelding op. Zo ontstond er een foto die bijna zeer doet aan je ogen maar waarop je wel heel goed kan zien welke kleuren de schaduwen in de witte bloem/knoppen hebben. 

Aan de hand daarvan begon ik met de eerste lagen en toen ik helemaal klaar was met de bloem/knoppen zagen die er zo uit.

De schaduwen in de bloem heb ik hier en daar nog wat extra aangezet waardoor de krullen in de blaadjes er nog meer uitspringen.

31 jaar geleden kregen wij onze 1e hond.

En we hebben bijna 14 jaar van hem mogen genieten. 

Hij was mooi, lief en de grote vriend van onze kinderen. Eigenlijk mocht hij niet van het erf maar als één van onze kinderen in de straat bij een vriendje/vriendinnetje ging spelen lag hij braaf voor dat huis te wachten tot ze er weer aan kwamen 😂.

Altijd wanneer ik onderstaande foto van hem tegen kwam, liggend op een stoel in het zonnetje, moest ik denken hoe mooi het zou zijn om hem te schilderen.

Het leek me echter een enorme opgave en daarom heb ik het heel erg lang voor me uitgeschoven. 

Maar.....wie niet waagt die niet wint.

Omdat het me de vorige keer goed beviel kleurde ik ook dit keer mijn kladje in met potlood zodat ik een richtlijn had waar ik de basiskleuren wilde hebben...

...om het daarna in het echt uit te voeren...

...en daar was ik zeer content mee!

Ook de lagen daarna gingen als een trein en daardoor genoot ik enorm en was ik ontzettend happy!

Maar daar moest natuurlijk een eind aan komen .

Gelukkig had ik, voordat ik met de achtergrond begon, een foto gemaakt want ik vond hem zoooo mooi geworden. Had ik het hier maar bij gelaten.

Van tevoren wist ik dat ik de handdoek en de stoel niet wilde schilderen maar hem op een kist oid wilde laten liggen. 

Helaas verliep dat niet helemaal volgens plan en is dit er uiteindelijk uitgerold.

Het is niet super lelijk  maar zonder de achtergrond vond ik hem mooier.

Ach, ik weet nu dat ik het wel kan dus wie weet ga ik nog een keer voor een herkansing .

De kleuren voor deze vrolijke paashaas.....

...werden geïnspireerd door de mooie kleurencombi van de aquarel die ik hiervoor schilderde (een bloesem, deze komt later op de blog). Het leek me leuker dan hem een saai bruin kleurtje te geven.

Om het mezelf een beetje makkelijker te maken kleurde ik mijn kladje eerst in de kleuren die ik in gedachten had.

Maar het viel me nog niet mee om mijn fantasie vanuit dat punt verder te laten spreken. Hij is dan ook niet helemaal geworden wat ik hoopte.

Wat ik vooral nog moet leren is om op het goede moment te stoppen. Er was een fase waarop het gras er veel mooier uitzag dan nu maar ik wilde er nog wat aan veranderen en toen begon ik te knoeien. Daarom besloot ik de achtergrond te laten voor wat het is zodat ik het niet nog verder kon verpesten .