De tekening had ik gelukkig al eerder gemaakt in mijn A5 Hahnemuhle watercolor book en aquarellen maak ik bijna nooit in 1x dus ik zat er telkens niet heel lang.

Ik moet altijd even afstand nemen voor ik verder ga na de eerste laag, altijd even een nachtje erover slapen want 9 van de 10 x ben ik niet tevreden over hoe het er uit ziet.

Vaak ga ik de volgende ochtend even kijken, mijn geheugen weer opfrissen, en raar genoeg vind ik het dan vaak 'helemaal zo gek nog niet'. En vanaf dat moment ga ik dan bedenken hoe ik het verder voor me zie en verder ga.

Deze libelle maakte ik aan de hand van een tutorial van Ellen Crimi Trent maar ik wist dat ik hem niet helemaal hetzelfde wilde. Ik vond het ruitjespatroon dat zij op de vleugels maakte nl niet zo geweldig en combineerde het daarom met iets wat ik gezien had.

Het contrast tussen het 'strakke' lijf van de libelle en de vervagende vleugels vind ik zelf ontzettend mooi. Niet dat ik het perfect vind, hahahaha dat zou uniek zijn, maar ik vind het wel aangenaam om naar te kijken. En zoals elke keer genoot ik er van om het te doen!