Op zoek naar een speen-lapje voor mijn kleindochter kwam ik terecht op de website van Cute Dutch. De speenknuffels waren leuk, maar de tutteldoekjes vonden we nog veel leuker.
Aangezien er geen koetje was, wat we het liefst wilden, gingen we voor varkentje Floris, want die vonden we ook heel erg leuk. En die gaat er zeker ook nog komen, het garen is er al voor in huis, maar ik wilde toch eerst de uitdaging aan gaan en hem omtoveren tot een koetje. En dat was het minst moeilijke van alles.....
Veel moeilijker was het haken met het fluffy garen van Rico. Nou weet ik weer waarom ik er zo'n hekel aan heb. Deze vond ik zelfs nog erger dan de Phildar Douche waarmee ik schaapje Suus haakte. Geen enkele toer had het juiste aantal steken dus het ging puur op de gok.
Voor het lijf, de pootjes en het hoofd volgde ik het patroon van varkentje Floris, voor de snuit, oortjes en hoorntjes het patroon van de rammelaar/bijtring koetjes.
En op de achterkant kreeg hij nog wat vlekjes.
Zoals jullie kunnen zien heb ik er geen speen-lapje van gemaakt, daarvoor vond ik hem bij nader inzien veel te zwaar worden. Daarom kreeg ze de 2 speenkoordjes uit de vorige post en is dit nu gewoon een lekker zacht tutteldoekje.
En al zeg ik het zelf 😉, ondanks al dat gepruts is hij toch wel ontzettend schattig geworden!
Aangezien er geen koetje was, wat we het liefst wilden, gingen we voor varkentje Floris, want die vonden we ook heel erg leuk. En die gaat er zeker ook nog komen, het garen is er al voor in huis, maar ik wilde toch eerst de uitdaging aan gaan en hem omtoveren tot een koetje. En dat was het minst moeilijke van alles.....
Veel moeilijker was het haken met het fluffy garen van Rico. Nou weet ik weer waarom ik er zo'n hekel aan heb. Deze vond ik zelfs nog erger dan de Phildar Douche waarmee ik schaapje Suus haakte. Geen enkele toer had het juiste aantal steken dus het ging puur op de gok.
Voor het lijf, de pootjes en het hoofd volgde ik het patroon van varkentje Floris, voor de snuit, oortjes en hoorntjes het patroon van de rammelaar/bijtring koetjes.
En op de achterkant kreeg hij nog wat vlekjes.
Zoals jullie kunnen zien heb ik er geen speen-lapje van gemaakt, daarvoor vond ik hem bij nader inzien veel te zwaar worden. Daarom kreeg ze de 2 speenkoordjes uit de vorige post en is dit nu gewoon een lekker zacht tutteldoekje.
En al zeg ik het zelf 😉, ondanks al dat gepruts is hij toch wel ontzettend schattig geworden!
No message(s)